REJKIAWIK. Fascynująca Północ

Zwiedzanie stolicy Islandii najlepiej rozpocząć od niewielkiego jeziora w centrum miasta – Tjörnin. Latem to świetne miejsce na wypoczynek nad wodą, z kolei zimą jezioro często pokrywa gruba warstwa lodu, dlatego mieszkańcy chętnie jeżdżą tam na łyżwach lub po prostu przechodzą na drugą stronę. W okolicy jeziora znajduje się postmodernistyczny budynek ratusza miejskiego, będący jednocześnie siedzibą prezydenta, gdzie często odbywają się także wydarzenia kulturalne. Nieopodal mieści się też islandzkie Muzeum Narodowe, którego eksponaty pamiętają jeszcze czasy wikingów.

Miejscem szczególnie lubianym przez zwiedzających jest planetarium Perlan. Powodzeniem cieszą się przejście przez lodową jaskinię oraz punkt widokowy, z którego rozpościera się przepiękny widok na cały półwysep. Aby podziwiać miasto z góry, można także wejść na dzwonnicę kościoła Hallgrímskirkja, czyli drugiego największego, wysokiego na 73 metry, budynku Islandii. Budowa wywołała wiele kontrowersji, a mieszkańcy przez wiele lat sprzeczali się o jego wygląd. Kościół stał się jednak symbolem Rejkiawiku, a widok z wieży zapiera dech w piersiach.

Choć zdecydowanie warto przespacerować się zakupową ulicą Laugavegur, to dużo ciekawsze przedmioty można znaleźć na lokalnym pchlim targu – Kolaportið. Znajduje się on w industrialnej przestrzeni niedaleko starego portu i działa w weekendy. Znajdziemy tam właściwie wszystko – od ręcznych wyrobów przez antyki po używane ubrania i książki. Spacerując po Rejkiawiku, napotkamy także oryginalne i interesujące murale. Dla wielu turystów zaskoczeniem jest, że to małe miasto jest tak bogate w street art. Ozdabiane są nie tylko ściany – Islandczycy dekorują też schody i chodniki, co w połączeniu z charakterystycznymi kolorowymi domkami tworzy niezwykły efekt. Stolica słynie też z festiwali filmowych. Jednym z największych jest Reykjavik International Film Festival. Odbywa się zazwyczaj we wrześniu lub październiku i stwarza doskonałą okazję nie tylko do obejrzenia najnowszych produkcji, lecz także do poznania utalentowanych twórców kina.

Może to budzić zdziwienie, ale w stolicy Islandii godne polecenia i uwielbiane przez mieszkańców są… fast foody. Jednak nie te ze znanych na całym świecie sieciówek – w Rejkiawiku już w 2008 roku zamknięto jedyną do tamtej pory restaurację McDonald’s. Islandczycy kochają lokalnie produkowane hot dogi. Wyróżnia je to, że są zrobione z jagnięciny. Zjemy je w wielu miejscach na ulicach miasta, jednak największą sławą cieszy się zwykła, niepozorna budka niedaleko portu, o nazwie „Bæjarins beztu”, czyli po prostu „najlepsze w mieście”. Niezależnie od pogody ustawiają się do niej naprawdę długie kolejki, a hot dogami zachwycali się nawet Bill Clinton i James Hetfield, frontman zespołu Metallica. Koniecznie należy też skosztować owoców morza. Można sięgnąć po popularne fish&chips, warty polecenia jest także gulasz z homara. W menu islandzkich restauracji często znajdziemy także gulasz z jagnięciny, w wielu miejscach podawany w chlebie, podobnie jak polskiżurek. A co na deser? Furorę wśród turystów i mieszkańców robią Kókosbollur, czyli kuleczki kokosowe. Nazwa nie do końca oddaje ich charakter – to bezowe nadzienie pokryte cienką warstwą czekolady i obtoczone wiórkami kokosowymi. Jeśli szukamy czegoś mniej kalorycznego, wypróbujmy skyr – znany mleczny przysmak.

Nie da się ukryć, że tym, co przyciąga większość podróżników na Islandię, jest niezwykła przyroda. W Rejkiawiku, choć jest to trudniejsze niż na północy kraju, można zaobserwować zorzę polarną. Najlepiej robić to z punktów widokowych na obrzeżach miasta. Z centrum łatwo dostać się na plaże półwyspu Seltjarnarnes czy kamieniste wybrzeże Hafnarfjörður. Okolice Rejkiawiku to piękne lasy, a w nieco ponad pół godziny samochodem można dotrzeć do Tröllafoss, słynącego z okazałych wodospadów. Islandia jest także znana z dużej populacji maskonurów. Za nieco ponad 40 euro wynajmiemy łódkę, która zawiezie nas na wyspy Lundey czy Akurey. Ptaki i ich gniazda można jednak podziwiać tylko z pokładu – wyspy nie są zamieszkałe, co stwarza maskonurom dobre warunki do życia.